کلانشهر مذهبی مشهد با توجّه به جایگاه ملّی و بین المللی خود )دومین کلانشهر کشور و اولین کلانشهر مذهبی جهان اسلام(، سالانه حدود 30 میلیون نفر گردشگر داخلی و خارجی )سال 95 تعداد گردشگر داخلی 31188664 نفر و گردشگران خارجی 845525 نفر گزارش شده است( را به خود جذب میکند. کارکرد ملّی منطقهای درمانی این شهر همواره زبان زد. ذینفعان بوده است. با توجّه به تعداد زیاد زائران و گردشگران داخلی و خارجی در این شهر و بهرهگیری و استفاده بهینه از این فضاهای تفریحی به خصوص پارکها اهمیّت این موضوع مطرح میسازد. به این منظور، هدف ازاین پژوهش ارائه راهبردهای توسعه گردشگری در پارک بزرگ مشهد به نام کوهسنگی میباشد.مدل به کار برده شده در این پژوهش براساس مدل راهبردی SWOT و مدل برنامه ریزی QSPM است،همچنیین روش تحقیق در این پژوهش بر اساس منطق قیاسی و توصیفی تحلیلی است.؛ و نیز روش جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانهای و میدانی و مصاحبه با کارشناسان حوزه توسعه گردشگری پارک بوده است. با توجه به نتایج بدست آمده در این پژوهش مبیین این واقعیت است که راهبردهای توسعه گردشگری پارک کوهسنگی در موقعیت تهاجمی قرار دارد؛ و این پارک از برتری نقاط قوت و فرصت قابل توجهی همانند خدمات آب، برق، گاز، تلفن، فاضلاب، مجاورت و دسترس به جادههای اصلی شهر، تزئینات فضای سبز و کیفیت مبلمان ، نظافت عمومی و سرویس بهداشتی، مدیریت و کادر ویژه انتظامات ، سیستم نظارت و کنترل کیفیت و...نسبت به ضعف ها و تهدیها برخوردار می باشد . در واقع این پارک با فرصتهائی همچون حمایت و همکاری دولت و مدیریت محلی از توسعه گردشگری، مالی و حقوقی، تنوع بخشی ، زیبا سازی تزئینات و فضای سبز، سیستم نظارت و کنترل کیفیت ، سند چشمانداز ماموریت استراتژی و برنامهریزی و...... برخوردار بوده است.

کلمات کلیدی