هدف اولیه و اصلی تولید آلیاژها، رفع عیب های پلیمرهای خالص و رسیدن به خواص مطلوب و حدواسط اجزای آلیاژ می باشد. آلیاژهای پلی پروپیلن و پلی اتیلن با چگالی بالا (PP/HDPE) در نسبت های (5/95)، (10/90)، (15/85) و (30/70) به وسیله اکسترودر تک ماردون تهیه سپس آسیاب و قالب گیری تزریقی شده و با نمونه های بدون اکستروژن که مستقیما قالب گیری شده بودند، مقایسه گردیدند. بیشینه تنش برای نمونه های اکسترود شده در تمامی نسبت‌ها بالاتر از نمونه های اکسترود نشده بودند ( به طور میانگین 5 درصد ). تنش در لحظه شکست نمونه های اکسترود شده مقادیر بالاتری نسبت به نمونه های اکسترود نشده نشان دادند به طوری که بیشینه اختلاف) 5 درصدی( بین این نمونه ها در 10 درصد وزنی از HDPE مشاهده شد. همچنین تنش در لحظه شکست در نسبت 5 درصد وزنی از HDPE‌،) به ترتیب 10 و 5 درصد( افزایش نسبت به PP خالص داشتند. ازدیاد طول در لحظه شکست در 5 درصد وزنی از HDPE برای نمونه اکسترود نشده (10 درصد) بیشتر از نمونه اکسترود شده بود، ولی تفاوت زیادی در سایر نسبت ها مشاهده نشد. تفاوتی در میزان سختی نمونه های اکسترود شده و نشده مشاهده نگردید. همچنین میزان سختی این نمونه‌ها با افزایش درصد وزنی HDPE از 5 تا 30 درصد، (حدود 2 درصد) افزایش نشان داد.

Keywords