در فشرده‌سازی بوم‌شناختی یا پایدار، افزایش میزان تولیدات کشاورزی همراه با بهبود خدمات بوم نظام، از طریق افزایش کارایی استفاده از منابع و نهاده‌ها امکان‌پذیر است. امروزه تغذیه گیاهان زراعی بر مبنای تغذیه خاک و سلامت آن، یکی از عملیات کشاورزی موردنیاز برای دستیابی به اهداف بوم نظام‌های کشاورزی پایدار محسوب می‌‌شود. بر این اساس یکی از مراحل گذر از کشاورزی رایج به کشاورزی پایدار با عملیات قابل‌جایگزینی است که اثرات نامطلوب کمتری در محیط دارند. کاهش اثرات نامطلوب استفاده از کودهای شیمیایی از طریق جایگزینی آن‌ها با کود‌های زیستی ازجمله این موارد به شمار می‌آید. کاهش میزان مصـرف نهـاده‌هـای شیمیایی و جایگزینی آن با کودهای زیستی علاوه بر آن‌که نقش مثبتـی در مـدیریت پایـدار بـوم نظـام‌هـای زراعی دارند، به‌عنوان روشی برای فشرده‌سازی مبتنی بـر اصـول بوم‌شناختی مطرح‌شده است. تولید کود زیستی در آینده به علت داشتن پتانسیل‌های متعدد در کاهش تنش‌های شوری، خشکی، عدم تعادل مواد مغذی و سمیت فلزات سنگین در گیاهان یک گزینه مناسب برای تولید محصول، مطلوب است.

کلمات کلیدی