مقدمه: نارسائیهای شنوایی از جمله معلولیتهای بسیار پراسترس میباشند ومراقبت از کودکان کمشنوا سلامت رون خانواده بهویژه مادران را در معرض خطر قرار میدهد. مادران به لحاظ نقش خود، بیشترین سهم را در رشد کودک وارتقاء سلامت خانواده دارنند. آموزشهای که بتواند به ارتقاء توانمندیهای مادران در مراقبت از فرزندشان کمک کند بسیار ارزشمند خواهد بود. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی عملکرد خانوادههای دارای فرزند کمشنوا وطراحی برنامه آموزش گروهی ویژه این مادران است. روش: نوع پژوهش از نظر هدف کاربردی وبا توجه به شیوه گردآوری دادهها شبهآزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه – کنترل بود. بدین منظور از بین مادرانی که برای تربیت شنوایی فرزندشان به مراکز توانبخشی شهرستان مشهد مراجعه مینمودند با در نظر گرفتن ملاکهای ورود وخروج 30 نفر به صورت داوطلبانه انتخاب شدند وبه طور تصادفی در تصادفی در گروه آزمایش وکنترل قرار گرفتند. مادران شرکتکننده در گروه آزمایش طی 10 جلسه نود دقیقهای )هر هفته دو جلسه( درمان گروهی خانواده محور که بر اساس مفروضههای رویکرد تحولی،تفاوتهای فردی مبتنی بر ارتباط برای خانوادههای دارای فرزند کمشنوا طراحی شد را دریافت کردند. ابزار پزوهش شامل پرسشنامه کارکرد تحولی خانواده ) DFFAQ ( بود. دادهها با استفاد از روش آماری تحلیل کوواریانس ونرمافزار spss تحلیل شدند . یافتهها: میانگین کارکردتحولی مادران کودکان کمشنوا،پس از اجرای مداخله در گروه آزمایش بیشتر از میانگین گروه کنترل بوده وتفاوت از لحاظ آماری معنادار است) p<0/001 (و نتایپ تحلیل آزمون کوواریانس نشان داد که اختلاف در تمام ابعا کارکرد تحولی )توجه، صمیمیت، ارتباط متقابل، حل مسئله اجتماعی، ایجاد ایدهها، تفکرمنطقی،انضباط( اختلاف معناداری بین دو گروه مورد مطالعه در مرحله پس آزمون وجود دارد. در مجموع یافتهها نشان میدهد که آموزش مادران بر ارتقاء کارکرد مطلوب خانواده مؤثر بوده است. بحث: در تبیین یافتهها میتوان گفت که همانطور که بانیان رویکرد تحول یکپارچه انسان اشاره داشتهاند با تاثیری که بصورت یکپارچه تفاوتهای فردی، توانمندیهای تحولی مبتی بر روابط تعاملی درون خانواده بر یکدیگر داشتهاند باعث رشد در کارکردهای مطلوب مادران و خانوادهها میشود ودر نتیجه سلامت روان کودک وخانوادههای آنان ایجاد میشود ودر این رابطه نیازبه آموزش در این حوزه را بیشتر میکند.

کلمات کلیدی