معمولا در شناورها برای مقابله با تهدیدات از چرخه فرماندهی و کنترل استفاده میشود. اگر در فرآیندهای مشاهده، جهتیابی و تصمیمگیری از این مطابق رویههای معمول کنونی فرمانده در فرآیند چهارم که اقدام نامیده میشود، با تخصیص ، حلقه ریسک یک تهدید خارجی بیش از حد مجاز ارزیابی شود سلاح مناسب با آن مقابله میکند. در این مقاله راهکاری جدید و کنشی با عنوان \\\"هدایت ایمن\\\" برای بهکارگیری در فرآیند چهارم از چرخه فرماندهی و کنترل پیشنهادشده که در آن فرمانده قبل از تخصیص و استفاده از هرگونه سلاح، از \\\"مسیریابی ایمن و بهینه\\\" بهعنوان اولین زیرفرآیند و از \\\"سامانههای رانش و هدایت و کنترل شناور\\\" به عنوان مهمترین ابزار مواجهه با تهدید استفاده میکند. همچنین برای پیادهسازی روش هدایت ایمن ابتدا تعاریف و شاخصهایی جدید برای تعیین نقاط، نواحی و مسیرهای ایمن و ناایمن معرفیشده و سپس معیارهای عملکردی جدیدی برای تعیین ایمنترین مسیر از بین مسیرهای ایمن موجود، و همچنین تعیین مسیر ایمن مطلوب با ایجاد توازن بین مسائل مهم ایمنی و طول مسیر پیشنهاد شدهاند .در انتها نیز ایدههای مطرحشده درمورد یک کشتی که در معرض ترکیبی از تهدیدات نظامی و غیرنظامی قرار دارد پیادهسازی شدهاند. استفاده از این روش نهتنها برای شناورهای نظامی مزایای زیادی نسبت به روش استفاده از تسلیحات دارد، بلکه برای شناورهای غیرنظامی مانند شناورهای نفتی و تجاری نیز بهعنوان تنها راه مواجهه با تهدید قابل استفاده است. در حالت کلیتر هم این روش میتواند برای هدایت ایمن بهینه هر سامانه دیگری که در یک فضای دوبعدی کار میکند نیز بهکار رود.

کلمات کلیدی