آب زیرزمینی یکی از بهترین منابع تأمین آب شیرین مورد نیاز انسان است. افزایش بی رویه جمعیت در سالهای اخیر و فعالیت های کشاورزی، صنعتی وشهری، آلاینده های مختلفی را به سفره های آب زیرزمینی تحمیل می کند. رفع آلودگی آب زیرزمینی بسیار پرهزینه و فرآیندی طولانی است و اغلب زمانی آلودگی تشخیص داده می شود که رفع آلودگی آبخوان تقریبا غیرممکن می گردد. یکی از راه های مناسب برای جلوگیری از آلودگی های آب زیرزمینی، شناسایی مناطق آسیب پذیر آبخوان و مدیریت کاربری اراضی است. در این پژوهش به ارزیابی کیفی منابع آبی آلاینده زیست محیطی در ایران و مدیریت تاثیرات آن در شهر مشهد پرداخته شد. این پژوهش از نوع کاربردی و توصیفی- تحلیلی می باشد. با شناسایی عوامل موثر بر ارزیابی کیفی منابع آبی آلاینده زیست محیطی در ایران و شهر مشهد و تحلیل هریک از این عوامل به روش تحلیل سلسله مراتبی AHP سعی در اولویت بندی آنها شد. در این راستا از نرم افزارهای آماری مناسب نظیر Excel، SPSS، Expert Choice نیز استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که کیفیت منابع آلاینده زیست محیطی در ایران و شهر مشهد در حالت بحرانی قرار دارد و با تمرکز بر مدیرت بحران شهری می توان آرامش بیشتری به زندگی روزمره در شهر مشهد القا نمود. در بین عوامل شناسایی شده در این پژوهش عوامل سرمایه گذاری با 47% تأثیر در راس کار و به ترتیب، عوامل توسعه همه جانبه با 23% تأثیر، عوامل فناوری با 19% تأثیر و عوامل فرهنگی با 11% تأثیر در اولویت های بعدی نقش ایفا نمودند.

کلمات کلیدی