در دین اسلام و زرتشتی مباحث اخلاقی اهمیت بسزایی دارد، این توجه و اهمیت را میتوان در قرآن کریم و گاثاها به خوبی مشاهده کرد. در هر دو کتاب قرآن و گاثاها جهان مادی، صحنه ی مبارزه دائمی بین بدی و نیکی میباشد و وظیفه ی آدمی پیروی از نیکی و مبارزه با بدی است، بنابراین آدمی در برابر اعمال خود مسئول می باشد و انسانهایی که از پلیدی پیروی کنند رستگار نخواهند شد. مباحث اخلاقی پندارنیک، گفتارنیک و در برخی از موارد کردارنیک، نظیر بردباری، عدالت، تلاش اقتصادی، در قرآن کریم نسبت به گاتاها بسیار مفصل تر و کامل تر بیان شده است، اما با این حال در مباحث اخلاقی مطرح شده ، تناقض آشکاری (به جز در مورد قربانی حیوانات و رعایت اعتدال، تقویت توان جسمی)، بین قرآن و گاتاها وجود ندارد. این پژوهش با استفاده از منابع کتابخانهای و با بکارگیری از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی تطبیقی سه مفهوم اخلاقی پندارنیک، گفتارنیک و کردارنیک در دو کتاب قرآن کریم و گاثاها پرداخته است.

کلمات کلیدی