به منظور مقایسه اثر منبع و سطح متیونین بر شاخصهای عملکرد رشد جوجه های گوشتی در دوره رشد ) 24 - 11 روزگی( این آزمایش انجام شد. تعداد 726 قطعه جوجه گوشتی در سن 11 روزگی سویه راس 308 ، به طور تصادفی به 11 تیمار با 6 تکرار و 11 قطعه پرنده در هر تکرار تخصیص داده شدند. تیمارهای آزمایشی با چیدمان فاکتوریل 1 + 5 × 2 در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل جیره پایه ذرت-کنجاله سویا (بدون افزودن مکمل متیونین)، جیره پایه با افزودن 5 سطح (0.07 درصد معادل متیونین) از دو منبع دی ال-متیونین و متیونین هیدروکسی آنالوگ بودند، به طوری که متیونین قابل هضم جیره های آزمایشی در سطوح 0.3 (جیره فاقد مکمل متیونین)، 0.37، 0.44، 0.51، 0.58 (سطح توصیه کاتالوگ) و 0.65 درصد تامین شدند. با افزایش سطح متیونین جیره، شاخصهای عملکرد رشد شامل افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک بهبود یافتند (0.05>p)، ولی سطح متیونین جیره بر مصرف خوراک اثر معنیدار نداشت. اثر منبع متیونین و اثر متقابل سطح متیونین جیره با منبع متیونین بر شاخصهای عملکرد رشد معنیدار نشد. نتایج این مطالعه نشان داد که در جیره میاندان جوجه های گوشتی میتوان متیونین هیدروکسی آنالوگ مایع را جایگزین دی ال- متیونین نمود.

کلمات کلیدی