یکی از عوامل موفقیت در درک مطالب علمی توسط مخاطبان، میزان رعایت ملاک‌های زبان علمی و معیارهای لازم از سوی ارائه‌دهندۀ آن مطالب است. ازاین‌رو، تهیه و تدوین‌کنندگان منابع علمی باید در انتخاب سبک نگارشی و گفتاری خود نیازهای مخاطبان را مدنظر قرار دهند که از جملۀ این موارد می‌توان به نقش حواس و هیجانات اشاره کرد. در پژوهش حاضر با هدف نشان دادن اهمیت استفاده از حواس و هیجانات در سبک گفتاری مدرسان و سبک نوشتاری کتاب‌های درسی، ترجیحات زبانی دانشجویان مقاطع تحصیلی گوناگون نسبت به استفادۀ مدرس از سه سبک عالی، حسّی‌هیجانی و ساده با توجه به متغیرهای میزان تحصیلات، رشتۀ تحصیلی و جنسیت مورد ارزیابی قرار گرفت. به همین منظور از 336 نفر از دانشجویان خواسته شد به پرسشنامۀ سنجش ترجیح سبک گفتاری-نوشتاری که متشکل از 10 جمله و هر جمله بر اساس سه سبک گوناگون نوشته شده بود، پاسخ دهند. داده‌های گردآوری شده با استفاده از آزمون خی‌دو مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که دانشجویان تحصیلات تکمیلی سبک عالی را بیشتر از دانشجویان کارشناسی ترجیح می‌دهند و دانشجویان رشته‌های علوم انسانی سبک حسّی را بیشتر از سایر رشته‌ها انتخاب کرده بودند. این امر در حالی است که ترجیح سایر رشته‌ها سبک ساده بود. به لحاظ جنسیت نیز زنان بیشتر تمایل به سبک حسّی‌‌هیجانی و مردان بیشتر تمایل به سبک ساده داشتند. در مجموع، ترجیحات دانشجویان مقاطع تحصیلی بیشتر به سبک ساده و پس از آن حسّی‌هیجانی است و سبک عالی در کمترین بسامد انتخابی دانشجویان قرار دارد.

کلمات کلیدی