مطالعۀ حاضر، به واکاوی تفسیر دانشجویان دختر، نسبت به حجاب و پوشش پرداخته است. مشارکت‌کنندگان که 30 دانشجوی دانشگاه فردوسی مشهد بودند، به روش پدیدارشناختی و نمونه‎گیری هدفمند از نوع «حداکثر تنوع»، مورد مصاحبه‎های نیمه‎ساختاریافته قرار گرفتند. عبارت‌های بیان‎شده از سوی آنان، در قالب 568 مفهوم، 44 مقوله‌ و 9 مضمون قرار گرفت. با بررسی تجارب زیستۀ افراد، یافته‎ها، در سه محور اصلی «لغزش نسبت به حجاب»، «نرمش نسبت به حجاب» و «ارزش نسبت به حجاب» جای گرفتند. سه مضمون استنباط‎شده در محور اول، شامل لغزش دانشی بینشی، لغزش روانی هیجانی و لغزش فرهنگی تربیتی و مضامین محور دوم نیز، نرمش فرهنگی اجتماعی و باور به حجاب حداقلی بود. ارزش دانشی بینشی، ارزش دینی قانونی، ارزش فرهنگی اجتماعی و عوامل ارزشمندی حجاب نیز، به‌عنوان چهار مضمون محور سوم کشف شدند. تلاش به امکان جمعِ دین‎داری و عفت با کشف حجاب، در گروه لغزش‎کار و تأثیر برخی تجارب فردی و عینی در گزینش حجاب کامل، از مهمترین یافته‎ها بود. همچنین، پیشنهاداتی هم، جهت گسترش حجاب، از سوی مشارکت‎کنندگان عنوان شد.

کلمات کلیدی