هدف از انجام این پژوهش، مقایسه عوامل نگهدارندة شغلی معلّمان تربیت‌بدنی و غیر تربیت‌بدنی و ارتباط آن با برخی از مشخّصـات فردی در معلّمــان شهــر بیرجنـــد بود. جامعة آماری شامل کلّیّة معلّمان شهر بیرجند 2032 نفر است. نمونة تحقیق متشکّل از 105 معلّم تربیت‌بدنی و تعداد 100 نفر معلّم غیر تربیت‌بدنی که از طریق مطالعـــه مقدّماتی و تعیین n نمونـــه و با روش نمونه‌گیری تصادفی تراکمی به دست آمده است. روش تحقیق از نوع علی ـ مقایسه‌ای بود. به منظور جمع‌آوری اطّلاعات از پرسش‌نامة استاندارد عوامل نگهدارندة شغلی (ویسوکی و کروم، 1991) استفاده شده است که روایی و پایایی آن به وسیلة محقّق مجدّداً به دست آمد (05/0= α ؛ 87%(r> تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها از طریق نرم‌افزار (ver.11/5) spss و Minitab (ver.8) انجام گرفت. از آزمون‌های آماری کلموگرف اسمیرنف، تی استیودنت، آنالیز واریانس یک‌طرفه و دو‌طرفه و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد: ـ بین سطح عوامل نگهدارندة شغلی معلّمان تربیت‌بدنی و غیر تربیت‌بدنی مرد و زن، تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. (05/0> P) ـ در هر دو گروه معلّمان زن رضایت بیشتری داشتند. ـ در بررسی ارتباط مؤلّفه‌های عوامل نگهدارندة شغلی در دو گروه در معلّمان تربیت‌بدنی فقط نوع کار با حقوق و همکار با حقوق و در معلّمان غیر تربیت‌بدنی، فقط نوع کار با سرپرست و همکار رابطه معنی‌داری وجود داشت. ـ در بررسی ارتباط برخی از مشخّصات فردی (سن، سابقة خدمت، سطح تحصیلات) و عوامل نگهدارندة شغلی در دو گروه فقط بین سطح تحصیلات و سطح عوامل نگهدارندة شغلی در معلّمان غیر تربیت‌بدنی، همبستگی معنی‌داری مشاهده شد. (75/3 F= و 05/0> P) نتیجة کلّی: برای حفظ و ارتقای سطح رضایتمندی معلّمان مرد تربیت‌بدنی، بایستی به انگیزه ارتقا و حقوق و دستمزد در برنامه‌ریزی‌های آتی توجّه شود.

کلمات کلیدی