اتنوبوتانی، دانش بومی ارزنده ای است که خاستگاه آن روستاهایی با قدمت دیرینه است. این دانش شامل اعتقادات، مفاهیم، نگرش ها و فرایندهای انتقال، کسب و ذخیره اطلاعات برهم‏کنش انسان – گیاه است و علاوه بر ذاتی بودن آن، از حوزه جغرافیایی خاصی سرچشمه گرفته و به طور فرهنگی تولید می شود. از این رو، روستاها، زیستگاه های انسانی هستند که در دل طبیعت، با گیاهان وارد کنش می‏شوند. بدین ترتیب، اتنوبوتانی، اندیشه استفاده مختلف از گیاهان دارویی است که حوزه مطالعاتی آن در مورد طب سنتی بوده و معمولا با شناسایی گیاهانی شروع می شود که عمدتا توسط جوامع بومی استفاده شده و تامین کننده سلامتی است. اما امروزه با توجه به پیشرفت فناوری، سرعت فراموش شدن دانش بومی افراد آگاه محلی در زمینه گیاهان حتی بیشتر از سرعت تخریب جنگل ها و سایر اکوسیستم ها است. هدف از این مطالعه، تمرکز بر حفظ و نشر دانش بومی به همراه تفکر منطقی از جنس اتنوبوتانی است که زمینه ساز بسترهای مطالعاتی نوین، فرصت‏های شغلی، توانمندی اقتصادی، ارتباطات فرهنگی، اکتشافات دارویی و نیز پیوند طب سنتی با طب مدرن است. در نهایت امید است، توسعه با حفظ دانش نهفته در دل روستاها، به شکلی متفاوت و دور از هرگونه تسلیم در مقابل فناوری استثمارگر امروزی، در تعامل با حفظ دانش سنتی، به حقیقت بپیوندد.

کلمات کلیدی