پایش و اندازه گیری پیشرفت پروژه از اجزاء کلیدی یک مدیریت پروژه موفق است . ثبت پیشرفت یک پروژه به مدیر آن کمک می کند تا روند پیشرفت را با برنامه زمانی مقایسه کند و در صورت نیاز تصمیم های لازم را برای مواجه با شرایط پیش رو اخذ کند . عموما ثبت و اندازه گیری پیشرفت پروژه به عنوان یک فعالیت با نیروی انسانی تعریف می شود . اندازه گیری پیشرفت پروژه توسط نیرو های انسانی نه تنها زمان بر است بلکه نیاز مند هزینه بوده و از طرفی نیز احتمال خطای انسانی را در پی دارد . مطالعات متعددی برای رفع مشکلات ذکر شده صورت پذیرفته است . بطور کلی در این مطالعات از روش های آنالیز تصویر استفاده می شود . بدین صورت که تصاویر ثبت شده از سایت پروژه با عکس ها و یا مدل های سه بعدی از قبل تهیه شده از پروژه مقایسه می شوند و مشترکات حاصل از این مقایسه به عنوان پیشرفت کسب شده پروژه قلمداد می گردد . هرچند روش هایی که مسیر فوق را در پی گرفتند دستاورد های بسیاری در زمینه ثبت خودکار پیشرفت پروژه بدست آوردند ، محدودیت هایی نیز در این روش ها وجود دارد . از محدودیت های این روش ها مشکل زاویه دید دوربین در ثبت تصاویر سایت پروژه و بسته شدن و یا محدود شدن زاویه دید در اثر پیشرفت پروژه است . بعلاوه در روش های پیشین می بایست تصاویر متعدد از سایت پروژه تهیه گردد که خود این مهم نیاز مند منابع انسانی و یا دوربین های ثابت متعدد است . برای رفع این مشکلات بر آن شدیم تا کانسپت جدیدی را معرفی کنیم . در این کانسپت سعی کرده ایم تا رابطه ای میان وزن کسب شده پروژه در اثر اجرای فعالیت ها و پیشرفت حاصله از اجرای آن فعالیت ها برقرار کنیم . برای اجرای موضوع بیان شده ابتدا توسط لود سل و یا کرنش سنج هایی نمودار وزن – زمان واقعی پروژه را بدست می آوریم و آن را با نمودار وزن – زمان حاصله از برنامه زمان بندی مقایسه می کنیم . در واقع خروجی این طرح تهیه نمودار هایی مانند آنچه در مبحث ارزش کسب شده استفاده می شود هستند با این تفاوت که بجای هزینه وزن فیزیکی پروژه ملاک ارزشگذاری انتخاب می شود . انتظار می رود بتوان توسط این روش پیشرفت پروژه را در محدوده سفت کاری با دقت مناسبی اندازه گیری کرد .

کلمات کلیدی