نظر به اهمیت روش تدریس کاربردی در امر آموزش بر اساس محتوا و نیز با توجه به‌ اهمیت درس فارسی‌عمومی دانشگاهی و فقدان روشی منسجم و کاربردی در تدوین کتاب‌های این درس، هدف از انجام پژوهش کاربردی حاضر بررسی محتوایی یکی از مطرح‌ترین درسنامه‌های فارسی‌عمومی، تألیف محمود فتوحی و حبیب‌الله عباسی (۱۳۹۸) بر اساس الگوی مفهومی آموزش است. الگوی مفهومی آموزش دارای کلان‌شایستگی‌های شناختی، هیجانی‌اجتماعی، حسی‌ادراکی و ارزش‌ها می‌باشد و با تأکید بر کاربردی نمودن و جهت‌دار کردن فعالیت‌های آموزشی ارائه شده است. در این پژوهش که به شیوة تلفیقی (کمّی-کیفی) انجام شده است، ابتدا میزان استفاده از گویه‌های بازبینۀ تحلیل‌محتوای کتاب‌های درسی در محتوای درسنامۀ فارسی‌عمومی مورد بررسی و شمارش قرار گرفت. همچنین بر اساس اعداد به دست آمده درصد استفاده از گویه‌ها در درسنامه نیز محاسبه گردید. سپس جهت بررسی سطح معناداری میان مؤلفه‌‌های الگوی مفهومی آموزش در درسنامة فارسی‌عمومی، داده‌های حاصل از تحلیل‌محتوا، با استفاده از آزمون خی‌دو تحلیل شد. نتایج حاصل از آزمون آماری خی‌دو نشان داد تفاوت معناداری میان استفاده از مؤلفه‌‌های الگوی مفهومی آموزش در محتوا و تمرین‌های درسنامة مذکور وجود دارد. بنابراین، پیشنهاد می‌شود این درسنامه براساس الگوی مفهومی آموزش مورد بازبینی قرار گیرد تا مطالب آن بهتر در حافظۀ بلندمدت دانشجویان نهادینه شود.

کلمات کلیدی