بررسی آسیب پذیری کسب وکارهای گردشگری در روستاها در شرایط بحرانی کووید 19 به دلیل وابستگی بخش زیادی از درآمد آنها به گردشگری حائز اهمیت زیادی است. از این رو مطالعه حاضر آسیب پذیری کسب وکارهای گردشگری روستایی درمواجهه با کووید 19 را مورد بررسی قرارداده است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی از نوع کاربردی توسعه ای است. گردآوری اطلاعات میدانی در بهار 1400 قبل از شروع موج هفتم کووید 19 انجام شد. منطقه مورد مطالعه شهرستان کلات نادری در استان خراسان رضوی است. در این مطالعه 8 روستا به کمک کارشناسان میراث فرهنگی و بخشداری ها به عنوان مقصد گردشگری شناسایی و مورد مطالعه قرارگرفت. واحد تحلیل 201 نفر از صاحبان کسب وکارهای گردشگری بودند که قبل از کووید 19 از محل گردشگری دارای درآمد بوده اند. وضعیت کسب وکارهای گردشگری در دو مقطع زمانی قبل و بعد از شیوع کووید به کمک روش شبه پنل با 6 متغیر در مقیاس نسبی بررسی شد همچنین آسیب های وارده به بخش گردشگری به کمک 18 شاخص کمی شد. نتایج نشان داد میانگین آسیب پذیری کسب وکارهای گردشگری در طیف لیکرت با 03/4 در حد زیاد ارزیابی شده است. آسیب پذیری کسب وکارهای بالغ با 1/4 بیشتر از کسب وکارهای نوپا با 9/3 و درحال رشد با 8/3 است. تحلیل عاملی اکتشافی مهمترین آسیب های کسب وکارهای گردشگری را ذیل 5 عامل با 63 درصد واریانس قرارداد. اصلی ترین آسیب وارده به کسب وکارهای گردشگری، کاهش محسوس تقاضای گردشگری با 29.91 درصد واریانس است. سپس به ترتیب به مخاطره افتادن امنیت شغلی و سرمایه گذاری کسب وکارهای گردشگری، ریسک پذیری بالای کسب وکارهای گردشگری و توقف فعالیت های بخش گردشگری، عدم حمایت دولت از کسب-وکارهای گردشگری قرار دارد.

کلمات کلیدی