پاندمی کرونا چالش اساسی در تمام بخش‌های اجتماع ایجاد کرده است. یکی از این حوزه‌ها امر تعلیم و تربیت و آموزش بود به دلیل مسری بودن و شیوع بالا بیماری توسط کرونا ویروس اکثر مدارس با تغییر در شیوه‌های آموزش حضوری به نظام آموزش و یادگیری الکتریکی و آموزش آنلاین روی‌آورند (تقی زاده و همکاران،1399)، از طرفی همان‌طور که می‌دانیم، انسان‌ها در جوامع زندگی می‌کنند و هر جامعه دارای فرهنگ خاصی می‌باشد و ممکن است عناصر فرهنگی بی‌اختیار از یک سیستم به سیستم دیگر راه یابد. هر یک از جوامع بشری سیستم اجتماعی و فرهنگی خاص خود را دارد که به‌طورکلی، این سیستم نمودی خاص و بی‌همتا از فرهنگ آن جامعه است (مطیعی لنگرودی،1394). تعلیم و تربیت مهم‌ترین ابزار برای رسیدن به توسعه متوازن و پایدار و پیشرفت‌های علمی و فن‌آوری است. دگرگونی‌های سریع جامعۀ معاصر، نیاز آموزش به‌روز و کسب آمادگی برای پذیرش این تغییرات در ابعاد گوناگون زندگی را ضروری می‌سازد و مناطق مرزی دارای خرده‌فرهنگ جایگاه ویژه‌ای دارند (پردنجانی و همکاران،1399). ویروس کرونا آموزگاران را برای تدریس در خانه تقویت کرد به گفته جکوبز (2013) یادگیری آنلاین به اندازه یادگیری سنتی کلاس مؤثر است. اینکه یک دانش‌آموز چگونه یا چقدر خوب یاد می‌گیرد با کیفیت آموزش آنلاین مشخص می‌شود؛ اما این پیامدها با توجه به شرایط برخورداری از امکانات در مناطق مختلف متفاوت است. در راستای چالش‌های کرونا تحقیقات مختلفی صورت گرفته پژوهش‌های مختلفی ازجمله تحقیق -قلمکاریان و چهرازی (1399)، طالب‌زاده، (1399)، حسینی و دیوسالار، (1399)، دارایی و همکاران، (1399)، این (2018) و (یولیا ،2020) در مورد مزایا و معایب آموزش مجازی در مدارس، انجام گرفته است اما خلأ پیامدهای کرونا در مورد آموزش در مناطق خرده‌فرهنگ مرزی حومه کلات به علت عدم پرداخته شدن یا کمتر پرداخته شدن کاملاً احساس می‌شود به همین دلیل پژوهشگر بر آن است که بررسی چالش‌های پداگوژیکی معلمان مدارس ابتدایی در آموزش مجازی در دوره گسترش بحران کرونا بپردازد.

کلمات کلیدی