بشر در طول تاریخ در دامان طبیعت زیسته و با همزیستی در کنار آن متحول و متکامل شده است لذا تعامل انسان با طبیعت بخش عمده زیست انسانی است که به دلیل آسیب های جدی در این حوزه نیازمند تجدیدنظر و ارائه رویکردهای مؤثری است که این تعامل را به شکلی پایدارتر و معنادارتر ترسیم کند. استفاده از طبیعت در مراکز درمانی، ادارات دولتی و بخش های خصوصی به عنوان راهکاری مؤثر جهت کاهش تنش های شغلی و محیطی و ارتقاء و رضایت شغلی قلمداد می شود. طبیعت درمانی نیز به عنوان یکی از درمان های مؤثر در اختلالات مهارت های ارتباطی مانند اوتیسم، اختلالات اضطرابی، استرس، کاهش توجه و تمرکز مانند اختلال بیش-فعالی، کم توجهی، تکانشگری می باشد. با توجه به نقش طبیعت در بهزیستی روانشناختی، شادکامی و کاهش استرس و اضطراب، پیشنهاد می شود از عناصر طبیعی در محیط های آموزشی، شغلی و درمانی استفاده بیشتری به عمل آید.

کلمات کلیدی