نخود (.Cicer arietinum L) از جمله گیاهان حساس به علفکشهای پس رویشی است. به منظور شناسایی و امکان گزینش سریع ژنوتیپهای نخود متحمل به علفکشهای ایمازتاپیر و بنتازون این طرح در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1401 صورت گرفت. تیمارها شامل: 1 ( تیمار شاهد بدون کاربرد علفکش؛ کاربرد علفکشها بهصورت پس رویشی 2( ایمازتاپیر 100 ( % L/ha 0.9 ؛) 3( ایمازتاپیر 50 ( % L/ha 0.45 ؛) 4( بنتازون 50 ( % L/ha 1.4 ؛ ) 5( بنتازون 100 ( % L/ha2.8 ؛) 6( ایمازتاپیر 50 % + بنتازون 50 ( % L/ha 0.45 + L/ha 1.4 ؛) 7( ایمازتاپیر 100 % + بنتازون 50 ( % L/ha 0.9 + L/ha 1.4 ؛) 8 ) ایمازتاپیر 50 % + بنتازون 100 ( % L/ha 0.45 + L/ha 2.8 ؛) 9( ایمازتاپیر 100 % بنتازون 100 ( % L/ha 0.9 + L/ha 2.8 ( بود. غربالگری 30 ژنوتیپ مختلف نخود ) 24 نمونه دسی و 6 کابلی( منجر به شناسایی تنوع ژنتیکی قابل ملاحظه در بین آنها در پاسخ به علفکشهای ایمازتاپیر و بنتازون شد. به طورکلی، حساسیت ژنوتیپها به بنتازون در مقایسه با ایمازتاپیر بیشتر بود. دراین میان ژنوتیپهای MCC680 ، MCC205 و MCC212 به عنوان متحمل نسبی به بنتازون شناسایی شدند. برای ایمازتاپیر تقریباً تمام ژنوتیپها از تحمل نسبی خوبی برخوردار بودند. در ترکیب دو علفکش ایمازتاپیر 50 %+ بنتازون 50 %، ژنوتیپهای MCC427-MCC584-MCC205-MCC680 ، ایمازتاپیر 100 % + بنتازون 50 ،% MCC122-MCC680-MCC212-MCC696-MCC352 ، ایمازتاپیر 50 %+ بنتازون 100 ،% MCC680 به عنوان ژنوتیپهای مقاوم شناسایی شدند. در ترکیب ایمازتاپیر 100 %+ بنتازون 100 ،% بیشتر ژنوتیپها حساس بودند که تعدادی از آنها نیز ازبین رفتند. انتظار می رود لاینهای متحمل شناسایی شده به این دو علفکش در این مطالعه بتواند به عنوان منابع ژنتیکی اولیه و مفید برای امور به نژادی مرتبط در نخود مورداستفاده قرار گیرد.

کلمات کلیدی