معاصر و از مه مترین وقایعِ اجتماعیِ قرن بیستم میادی دانست. یکی از بارزترین پیامدهای این انقاب، تغییر و تحولِ بنیادی در قوانینِ کیفری جامعة ایرانی بود. ازجمله اساس یترین این قوانین، م یتوان به تصویب قانون حدود و قصاص و مقررات آن ) 1361 ( اشاره کرد، قانونی که با به رسمیت شناختن کیفرهای بدنی، در تقابل با آموز ههای حقوق بشری قرار از نظریة کیفری شریعت را نمایندگی » قرائت مشهور « گرفت و م یکرد. بدین لحاظ این پرسش اساسی مطرح م یشود که ادلة تصویب قانون کیفری بر مبنای قرائت مشهور که رهاورد آن تضاد با حقوق بشر بود، چه م یتوانست باشد؟ روی های که با وجود ناهمگون یهای شکلی و ماهوی قوانین لاحق در سنجش با قانون یادشده، قانون مجازات اسامی آن را پیش گرفت و هم اینک قانون مجازات اسامی 1392 میراث دار آن است، با آنکه ظرفی تهای دینی قابل توجهی در راستای همسوسازی قوانین اسامی با دستاوردهای حقوق بشری وجود داشته و همچنین مشروعیت گون ههای مختلفی از کیفرهای بدنی از منظر دینی تأم لبرانگیز است. افزون براین، اجرای مجازات بدنی با پیامدهای ناروایی همچون افزایش همراه است. یافت ههای پژوهش نشان م یدهد که کاربست قرائت » اسلا مهراسی « پدیدة مشهور در باب مجازات بدنی در پسا انقاب اسامی، منحصراً بر پایة دغدغة دینیِ مقامِ حاکمیت نبوده است، بلکه عوامل سیاسی و اجتماعی فرهنگی نیز در تکیة مقنن بر آن نقش بسزایی ایفا کرد هاند. از برجسته ترین مبانی درای نزمینه، م یتوان به آرمان تشکیل یک جامعة قدسی در سایة حاکمیت خداوند، محافظت و مراقبت از تمدن اسامی در برابر دستاوردهای مدرنیته، عزم و آهنگ وجدان جمعی و ارادة عمومی و در نهایت حراست از قدرت سیاسی و دینی حاکم بر جوامع اسامی اشاره کرد.

کلمات کلیدی