چکیده: اضطراب به‌عنوان یکی از مواردی است که می‌تواند بر گستره وسیعی از عملکرد مادر ازجمله در فرایند ذهنی‏سازی بین او و کودکش اثر بگذارد و با توجه به اهمیت این ظرفیت در تعامل مادر-کودک، هدف این پژوهش شناسایی مؤلفه های ذهنی‏سازی در رابطه مادر مضطرب و فرزندش می باشد. این تحقیق از نوع کیفی و با روش تحلیل مضامین انجام شد. جامعه آماری تحقیق حاضر، مادران مضطرب ساکن شهر تهران بودند. در این تحقیق با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند، پژوهشگر با اعلام فراخوان در سه مهدکودک و چهار کلینیک روان‌شناختی در شهر تهران، نمونه‌گیری را از بین مادران مضطرب و داوطلبی که در برقراری رابطه بهنجار با فرزند خود مشکل داشتند، آغاز کرد. نمونه‌گیری تا زمان به اشباع رسیدن داده‌ها، ادامه داشت. تعداد 15 مادر به‌عنوان نمونه پژوهشی با دامنه سنی 27 تا 42 سال با میانگین سنی 5/34 انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات در این پژوهش مصاحبه نیمه ساختاریافته بر اساس مصاحبه‌های چرخه امنیت و تحولی والد بود. مضامین اصلی برآمده از این پژوهش کیفی «شکست در ذهنی‏سازی»، «تجربه هیجان» و «راهبردهای دلبستگی ناایمن» بود. از این رو بر اساس مضامین به دست آمده می توان مادران را با آموزش در این زمینه توانمند ساخت.

کلمات کلیدی