گلوله های آلژینات کلسیم یکی از مواد مورد استفاده برای فرمولاسیون و نگه داری نماتودهای بیمارگر حشرات به شمار می روند. این مطالعه، نرخ بقا، نرخ تولیدمثل و میزان زهرآگینی لاروهای عفونت زای نماتود را در طول زمان (1 تا 180 روز پس از فرمولاسیون) ارزیابی کرد. نماتودهای فرموله شده عبارت بودند از Heterorhabditis bacteriophora، Steinernema carpocapsae و S. feltiae. فرمولاسیون در حجم 05/3 میلی لیتر تولید شد که شامل 2 میلی لیتر آلژینات سدیم (5/1 و 75/1 درصد)، 2/0 میلی لیتر گلیسرین، 8/0 میلی لیتر سوسپانسیون نماتود در آب استریل (به طور تقریبی 15000 لارو عفونت زای نماتود) و 50 میکرولیتر رنگ خوراکی بود. علاوه بر این ترکیبات، 015/0 گرم از دو ترکیب جذب کننده ی آب نیز به سوسپانسیون اضافه شد که انحصاری هستند. سوسپانسیون حاصل در محلول 30 میلی مولار CaCl2 (به نسبت 8:2, CaCl2:glycerin) توسط سرنگ چکانده شده تا گلوله های آلجینات کلسیم تشکیل شوند. این گلوله ها در دو دمای 8 و 25 درجه ی سانتی گراد داخل پلاستیک زیپ کیپ نگه داری شدند. لاروهای عفونت-زای مربوط به تیمار شاهد در آب استریل نگه داری شدند. نتایج نشان داد نرخ بقای لاروهای عفونت زای نماتود در گلوله-های تشکیل شده نسبت به تیمار شاهد بیشتر بود. در حالی که درصد بقا در طول زمان کاهش یافت. نرخ بقا در H. bacteriophora در دمای 25 درجه ی سانتی گراد نسبت به 8 درجه ی سانتی گراد بیشتر بود. درحالی که در نماتود S. carpocapsae نرخ بقا در 8 درجه ی سانتی گراد بیشتر بود. برای نماتود S. feltiae هر دو دما نتایج یکسانی داشت. میزان زهرآگینی نماتودهای بیمارگر حشرات در طول زمان کاهش پیدا نکرد. روش استفاده از گلوله های آلژینات کلسیم به این صورت بود که 10 گلوله ی آلژینات کلسیم به 4 میلی لیتر آب منتقل شدند. هر گلوله به طور تقریبی در طول 24 ساعت 400 میکرولیتر آب جذب کرد و حجم آن دو برابر شد. به دنبال افزایش حجم، در گلوله ها شکاف هایی ایجاد شد که خروج لاروهای عفونت زا از داخل گلوله ها را تسهیل می کرد. گلو له های آلجینات کلسیم برای نگه داری نماتودهای بیمارگر حشرات در دمای اتاق به مدت 3 ماه مناسب هستند. انجام تحقیقات تکمیلی می تواند در بهبود عملکرد این فرمولاسیون و کاربرد اقتصادی آن موثر باشد.

Keywords