شکل­گیری جنبش­های اجتماعی طرفداری از حقوق زنان مبتنی بر تساوی­طلبی، به 60 سال قبل برمی­گردد که تقریباً همزمان با جنبش­های زیست­بومی دهه 1970 بوده است. این جنبش­ها و ارتباط نزدیک و همدلانۀ آنها که بعداً در اتصال به هم، به عنوان جنبش واحدی تحت عنوان بوم­شناخت زنانه یا اکوفمنیسم در آمد، بر مبنای مشابهت زنان و محیط­زیست از نظر ستم­هایی که به آنها روا می­شود، توسعه یافت. نظریه غالب در رابطه با اکوفمنیسم تشخیص و پذیرفتن رابطه بین غالبیت طبیعت و غالبیت زنان است. گرچه اکوفمنیسم و بوم­شناسی (اکولوژی) هر دو در جهت درک طبیعت می­باشند، اکوفمنیسم در قالب چارچوب فرهنگی طبیعت حرکت می­کند که استعاره­هایی برای تشریح طبیعت، دیدگاه جامعه نسبت به طبیعت و رابطه بین طبیعت و زنان می­باشد. در این نوشتار سعی خواهیم داشت با تشریح دیدگاه اکوفمنیسم و گنجاندن این مفهوم در چارچوب امواج فمنیسم، در خصوص تاثیر آن بر روی مفاهیم سیاسی بحث و بررسی داشته باشیم. سوال این پژوهش این است که سیاست در اندیشه اکوفمنیسم چگونه تبلور یافته است؟ فرضیه بر این قرار است که اکوفمنیسم به دنبال ساختارزدایی از نظام­های استبدادی و منتقد جهانی شدن است و تخریب، نابودی و بر هم خوردن نظم اکوسیستم را بازتاب تسلط مردان و بی­توجهی آنان به حفظ طبیعت به شمار می­آورد.

کلمات کلیدی