چکیده زندگی در دنیای پیچیده امروز مستلزم مهارتهایی است که امکان تعامالت اجتماعی سازنده را فراهم کند. از جمله این مهارتها همدلی است که مهارت فهم هیجانات دیگران و توانایی پاسخدهی عاطفی و رفتاری موثر به آن است. از عوامل موثر بر همدلی، توانایی نظریه ذهن است. با توجه به نقش توانایی همدلی در رفتارهای جامعهپسند کودکان، بررسی راه های تقویت مهارت همدلی و شناخت پیش نیازها و همبستههای آن ضرورت می یابد، از این رو هدف این پژوهش بررسی نقش توانایی نظری هذهن کودکان پیشدبستانی در پیش بینی سطوح مختلف همدلی بود. پژوهش حاضر توص یفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، کودکان پیشدبستانی شهر مشهد در سال 1402 بودند. نمونه پژوهش به روش دردسترس از دو مهدکودک انتخاب شدند و پس از هماهنگی با مسئولین مهد کودک و کسب رضایت والدین، 60 نفر از کودکان به تکالیف نظریه ذهن )ولمن و لیو، 2004( و مادران آنها به پرسشنامه همدلی کودک- فرم والد )ریف و همکاران، 2010( پاسخ دادند. بر اساس یافته ها همبستگی بین نظریه ذهن با همدلی و زیر مقیاس سرایت احساس و توجه به احساسات دیگران مثبت و معنادار است. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون بیانگر این بود که نظریه ذهن کودک پیشبینی کننده مثبت و معنادار همدلی است. از این رو می توان بیان کرد که فهم و اسناد حالت ذهنی به خود و دیگران به همدلی بیشتر در تعامالت اجتماعی می انجامد.

کلمات کلیدی