رودخانه تحت تاثیر مولفه های مختلف از جمله زمین شناسی منطقه، توپوگرافی دره، ویژگیهای مواد آبرفتی دشت سیالبی، ویژگیهای هیدرولوژیکی حوضه و نحوه استفاده از آن، تمایل طبیعی به رسیدن به شرایط تعادل پایدار دارد. این طبیعت تغییرپذیر بعضی از عوامل ذکر شده موجب شده است تا رودخانه حتی در کوتاه مدت و در بازه های مختلف همواره دستخوش تغییر و تحول باشد. این تغییرات رودخانه ای به صورت فرسایش و رسوب گذاری متناوب، تخریب و تعریض دیوارهها و تغییر شکل رودخانه رخ می دهد. تثبیت سواحل رودخانه ها یکی از مسائل مهم حفاظت از آب و خاک است که از نظر زیست محیطی بسیار حائز اهمیت است. در این راستا یکی از روش های غیرمستق یم کنترل فرسایش جانبی و تثبیت دیواره های حاشیه رودخانه ها استفاده از آبشکن یا اپی است. در این روش یک سری آبشکن به صورت متوالی و متمایل با مسیر جریان رودخانه ساخته می شوند. این آبشکن ها از یک سمت به ساحل رودخانه متصل شده و تا فاصلهای در داخل بستر رودخانه پیشروی می کنند. این سازه ها با اثرگذاری بر خطوط جریان باعث تغییر الگوی جریان و همچنین انحراف جریان از سمت دیواره ساحلی به میانه رودخانه می شوند و سبب تثبیت ساحل رودخانه میشوند. در همین راستا استفاده از تجربیات میدانی و آزمایشگاهی و همچنین مدلساز ی عدد ی، ابزارها ی اصلی محققی ن برای کمک به رودخانه در جهت رسیدن به شرایط تعادل بوده است. بنابراین در این مقاله سعی شده است تا دانش علمی و فنی در زمینههای شناسایی، جانمایی، طراحی، ساخت، مدیریت و بهره برداری آبشکن ها برا ی دستیابی به شرایط تعادل و پایداری رودخانه ارائه گردد

کلمات کلیدی