ناترازی بانک‌ها به‌عنوان یکی از مشکلات ساختاری در سیستم بانکی، می‌تواند تأثیرات عمیق و گسترده‌ای بر بنگاه‌های اقتصادی و به‌تبع آن رشد اقتصادی کشور داشته باشد. ناترازی به معنای عدم تعادل میان دارایی‌ها و بدهی‌های بانک‌هاست و می‌تواند به طور مستقیم و غیرمستقیم بر عملکرد نهادهای متأثر از نظام بانکی و یا وابسته به این نظام تأثیرگذار باشد. این مقاله با روش اسنادی تحلیلی به شناخت مکانیسم‌های اثرگذاری ناترازی بانک‌ها بر بنگاه‌های اقتصادی می‌پردازد. اهمیت موضوع آنجاست که سیاست‌گذاران اقتصادی باید برای بهبود عملکرد اقتصادی بنگاه‌ها به متغیرهایی توجه ویژه نموده که تأثیرات منفی ناترازی بانک‌ها را بر بنگاه‌های اقتصادی کاهش دهند. چراکه از طرفی به دلیل مسائلی همچون ضعف‌های نظارتی داخلی و خارجی، که بیشتر شامل ضعف‌های حسابرسی و نظارت بانک مرکزی است و به دلیل عدم شفافیت کافی، بانک‌ها قادر به پنهان‌کردن ناترازی خود از طریق ایجاد دارایی‌های موهومی هستند و از طرف دیگر ناترازی‌های بانکی می‌توانند زنجیره‌ای از اثرات منفی را در کل سیستم اقتصادی به همراه داشته باشند و لذا هر گونه اختلال در عملکرد بانک‌ها، می‌تواند به شدت بر تصمیمات سرمایه‌گذاری و رشد بنگاه‌ها تأثیر بگذارد. برمبنای یافته‌های تحقیق اثرات مستقیم ناترازی بانک‌ها بر عملکرد بنگاه‌های اقتصادی عبارت‌اند از: افزایش هزینه‌های تأمین مالی، کاهش دسترسی به اعتبار، کاهش ظرفیت تولید، اثر بر اشتغال، کاهش رقابت‌پذیری، اثر بر قیمت‌گذاری و حاشیه سود، اثر بر نوآوری و تحقیق‌وتوسعه؛ و اثرات غیرمستقیم ناترازی بانک‌ها بر بنگاه‌های اقتصادی نیز عبارت‌اند از: ریسک‌های سیستماتیک، افزایش بیکاری، تأثیر بر زنجیره تأمین، کاهش سرمایه‌گذاری عمومی و خصوصی، افزایش ریسک‌های اقتصادی، تأثیر بر روابط بین‌الملل، تأثیر بر ثبات اجتماعی، تأثیر بر نوآوری و توسعه.

کلمات کلیدی