یکی از اهداف مهم گنجاندن درس فارسی عمومی در سرفصل آموزشی دانشگاه‌ها، آموزش نگارش صحیح است؛ زیرا نگارش صحیح، زمینه‌ساز ارائۀ تحقیقات منطقی در رشته‌های مختلف دانشگاهی است. پژوهش حاضر با هدف معرفی الگوهای چندحسی محیطی و چندحسی موضوعی در مهارت نگارشِ دانشگاهی انجام شده است. در الگوی آموزش چندحسی محیطی، مدرس تلاش می‌کند محیط تدریس را با استفاده از حواس گوناگون مانند استفاده از تصاویر یا رنگ‌های مختلف چندحسی کند؛ اما در آموزش چندحسی موضوعی، از حواس مختلف برای آموزش مفاهیم موردنظر استفاده می‌شود. هدف این پژوهش، تبیین مؤلفه‌های مؤثر بر آموزش مهارت نگارش در درس فارسی عمومی و ارائۀ الگویی مبتنی بر آموزش چندحسی برای بهبود کیفیت تدریس است. روش پژوهش کیفی و از نوع کاربردی است. ابتدا طراحی مطالب آموزشی بر اساس الگوی چندحسی شرح داده شده و در مرحلة بعد نمونه درسی با توجه به این الگو برای آموزش مهارت نگارش دانشگاهی ارائه شده است. در گام بعدی به‌منظور سنجش میزان رضایت‌مندی دانشجویان مقطع کارشناسی از روش تدریس در 3 گروه سنتی، آموزش چندحسی محیطی و موضوعی از مصاحبة نیمه‌ساختاریافته استفاده شد و پاسخ‎ها با نرم افزار MAXQDA کدگذاری و سازماندهی شدند. نتایج نشان داد روش‌های چندحسی توانسته‌اند میزان تمایل به نگارش دانشجویان را از 81/32 به 20/63 افزایش دهند، درحالی‌که تغییر چندانی در روش تدریس سنتی مشاهده نشد. درنتیجه می‌توان گفت آموزش مهارت نگارش دانشگاهی و به‌کارگیری الگوی چندحسی محیطی و موضوعی و پیوند تجربه‌های شخصی با تکالیف ارائه شده در تدریس نقش مهمی در آموزش نگارش دانشگاهی دارند.

کلمات کلیدی