در کار حاضربا بخدمت گرفتن یک مدل ریاضی برای پیش بینی برخی مشخصه‌های کارکردی یک موتور اشتعال جرقه‌ای هیدروژنی جهت بررسی استفاده از یک سیستم بازیافت گازهای خروجی و رقیق کننده ارائه شده است. یک مدل دو ناحیه‌ای برای شبیه سازی احتراق و محاسبه نرخ سوختن جرم در شرایط کاری مختلف به خدمت گرفته شده است. جهت حذف اکسیدهای نیتروژن از محصولات احتراق, هیدروژن به جای هوا با اکسیژن می‌سوزد و با استفاده از رقیق کننده‌هایی از جمله آرگون، هلیوم و کریپتون در مخلوط استوکیومتریک از هیدروژن و اکسیژن و یا استفاده از بازیافت گازهای خروجی به مخلوط هیدروژن و اکسیژن، دما و فشار ماکزیمم می‌تواند کنترل شود. سیستم پیشنهادی کارایی موتور را بهبود بخشیده و انتشار آلاینده‌ها را حذف می‌کند و تنها آب تولید می‌کند. دو نوع سیستم بازیافت گازهای خروجی در نظر گرفته شده است که در یکی, بخشی از گازهای خروجی به طور مستقیم به ورودی موتور بازیافت می‌شود و در دیگری, بخار اب گازهای خروجی کندانس می‌شود و گازهای باقی‌مانده به ورودی سیستم بازیافت می‌شود که در این صورت تنها خروجی سیستم آب می‌باشد. اثر پارامترهای مختلف از جمله نسبت تراکم، نسبت هم‌ارزی، دبی ورودی به موتور، درصد بازیافت گازهای خروجی (EGR) ، نوع و مقدار رقیق کننده به خدمت گرفته شده روی کارایی موتور بررسی شده است. نتایج حاصل با نتایج تحلیلی موجود برای یک موتور CFR مقایسه شده است. از بررسی‌های انجام شده این گونه به نظر می‌رسد که یک سیستم عملی مشابه سیستم پیشنهادی در این کار, می‌تواند به طور موفقیت‌آمیزی از هیدروژن و اکسیژن به ترتیب به عنوان سوخت و اکسیدکننده در موتور اشتعال جرقه‌ای استفاده کند. سیستم پیشنهادی به گونه‌ای است که از رقیق‌کننده و یا بازیافت گازهای خروجی جهت رقیق کردن مخلوط استوکیومتریک هیدروژن- اکسیژن به منظور کنترل دمای ماکزیمم در سیلندر سود می‌برد و با این روش کارایی موتور بهبود می‌یابد. در این مطالعه سه حالت مختلف زیر مدلسازی و عملکرد انها با یکدیگر مقایسه شده اند:

Keywords