هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر کارایی کاربرد نایسین در فرم آزاد و محصور در نانوکپسول های لیپوزومی در کنترل جمعیت لیستریا 106 به پنیر اضافه گردید. در ساخت فرمول های cfu/g به میزان ATCC منوسیتوژنز در پنیر فتای فراپالایش بود. لیستریا منوسیتوژنز گونه 19117 500 در تمام تیمارها به کار برده IU/g لیپوزومی از کلسترول، لستین و روغن کره استفاده شد. پس از تعیین حداقل غلظت بازدارندگی، نایسین در سطح در قالب طرح کاملا تصادفی بر پایه فاکتوریل در 3 تکرار انجام گرفت. تیمارهای مورد بررسی عبارت بودند از دو (pH شد. کلیه آزمایش ها(میکروبی و فرمول مختلف فسفولیپیدی، یک نمونه نایسین آزاد و یک نمونه کنترل. میزان محصورسازی نانوکپسول های لیپوزومی حاوی نایسین، برای فرمول 1 11 % محاسبه گردید و نتایج حاصل از بررسی اندازه لیپوزوم ها نشان داد که 100 درصد نمونه ها در / 12 % و برای فرمول 2 لیپوزومی 72 / لیپوزومی 49 101 نانومتر داشتند. مقایسه نتایج روند تغییرات جمعیت لیستریایی نشان دهنده وجود تاثیر معنی دار /51-149/ هر دو فرمول، قطرمتوسطی در حدود 7 در دو تیمار pH در ارتباط با تغییرات .(p< بین عملکرد نایسین آزاد و محصور در نانوکپسول های لیپوزومی بر روند کاهش جمعیت لیستریایی بود( 0.01 اختلاف معنی داری با هم و با شاهد نداشتند، ولی در تیمار نایسین آزاد، تفاوت معنی pH نایسین محصور در نانوکپسول های لیپوزومی، روند تغییرات .(p< داری در تمام هفته های نگهداری پس از تولید مشاهده گردید( 0.01

کلمات کلیدی