جهان واجد مقادیر غنی از گیاهان دارویی است و وقوع پاتوژنهای مختلف بطور چشمگیری در دو دهه اخیر افزایش یافته است. گونه های کاندیدا معمول ترین این پاتوژنها هستند. این عفونتها اغلب شدید، بسیار پیشرونده، مشکل در تشخیص و مقاوم به درمان می باشند. عفونت قارچی به عنوان یک مشکل در درمان آن علیرغم وجود تعدادی از ضدقارچها به صورت پماد، لوسیون، پودر و قرص باقی می ماند. بعلت گسترش سویه های قارچی مقاوم به داروهای متعدد(multidrug-resistant strains)و کاهش تعداد داروهای در دسترس، شناسایی کلاسهای جدید از ترکیبات و ضدقارچهایی که این مکانیسمهای مقاوم را مهار می کنند، ضروری به نظر می رسد. استفاده از ترکیبات طبیعی ممکن است در کنترل بیماریهای انسان و حیوان با منشاء قارچی موثر باشد..از جمله این گیاهان دارویی چای سبز می باشد.چای سیاه و چای سبز هر دو از گیاه واحدی به دست می آیند و تفاوت آنها در این است که برای تهیه چای سبز برگها را بخار داده ، گرد می کنند و سپس آنرا خشک می نمایند . هم چای سیاه و هم چای سبز دارای رنگدانه هایی می باشند که اثر کاهش ابتلا به سرطان های مختلف در آنها دیده شده است . جهت عصاره گیری چای سبز از اتانل 80% استفاده شد. قارچ های مورد مطالعه شامل 7 سویه استاندارد کاندیدا و 3 سویه استاندارد آسپرژیلوس روی محیط سابورود دکستروز آگار حاوی کلرامفنیکل(SC) کشت داده شده و هر کدام به ترتیب به مدت 48 ساعت در دمای oC37 (کاندیدا)و 3-5 روز در دمای oC25(آسپرژیلوس) انکوبه شدند.سپس سوسپانسیونی از سلول های قارچی از حداقل 5 کلنی به قطر 1 میلی متر در 5 میلی لیتر سالین استریل 85% تهیه شد. این سوسپانسیون با استفاده از ورتکس مخلوط شد. سپس از سوسپانسیون قارچی با استفاده از لام هموسیتومتر رقت میلی لیتر/سلول 106×1 تهیه گردید.برای جلوگیری از انتشار اسپور قارچی حجم کمی از توئین 80 به سوسپانسیون اضافه شد. تست مورد استفاده روش انتشار در آگار(Disc Diffusion Method) بود و نتایج نشانگر تاثیر معنی دار(P<0.05) چای سبز بر روی گونه های قارچی به ویژه بر روی انواع آسپرژیلوس و کاندیدا بود.

Keywords