لاکتیک اسید باکتری ها جذاب ترین گونه باکتریایی برای مهندسی متابولیک به شمار می روند، زیرا تامین و دسترسی به انرژی متابولیسمی در لاکتیک اسید باکتری ها به فعالیت های بیوسنتزی آن ها ارتباط زیادی ندارد. مهندسی متابولیک عمل بهینه سازی ژنتیکی در سلول ها، به منظورافزایش تولید سلولی یک ماده خاص می باشد. مهندسی متابولیک به طور معمول درجهت کاهش انرژی سلولی و کاهش تولید ضایعات عمل می کند. بنابراین متابولیسم قند آن ها، می تواند بدون اثر بر روش بیوسنتز، مهندسی شود. این توانایی مهندسی، علاقه مندی به لاکتیک اسید باکتری ها را به عنوان میزبان های نوین تولید متابولیت ها افزایش داده است. اهداف مهندسی متابولیک شامل افزایش تولید محصول مثل تولید آنتی بیوتیک یا پلی مرهای بیوسنتیکی هم چنین توسعه توانایی های متابولیکی بوسیله ی اضافه کردن یک فعالیت از محیط خارج برای تولیدات یا تجزیه شیمیایی می باشد. بوسیله ی تولید بیش از حد ژن های کد کننده سوربیتول دهیدروژناز یک سویه ی جدید ایجاد شد که تقریبا 50% از قند(گلوگز) را به سوربیتول تبدیل می کند. این جنبه از تبدیل قندهای با کالری بالا به شیرین کننده های کم کالری مثل سوربیتول و مانیتول در صنایع غذایی مورد توجه زیادی قرار گرفته است. در دهه های گذشته، ابزارهایی برای تغییر در ژنتیک لاکتیک اسید باکتری ها پیشنهادشده و توسعه یافته است. علاوه بر این، پیشرفت های مهمی در مهندسی متابولیک شکل گرفت که منجر به تولید محصولاتی نظیر اگزوپلی ساکاریدها و ویتامین ب شد. در این مطالعه، متابولیسم لاکتیک اسید باکتری ها برای تولید ترکیبات مهم بررسی شده و سپس پیرامون متابولیت های ثانویه مهندسی متابولیک بررسی هایی انجام گرفته است. نتایج این مطالعه بیانگر امکان افزایش تولیدات محصولاتی نظیر دی استیل، قندهای الکلی، پیروات و هم چنین افزایش عطر و آروما در محصولات تخمیری می باشد.

کلمات کلیدی