شیر ترکیبی مایع است که در کلیه مراحل حمل و نقل نیاز به ظرف دارد.نخستین رشد معنی‌دار بسته‌بندی شیر اواخر قرن 19ایجاد شد. تغییرات طعمی و زمان ماندگاری شیر پاستوریزه و فراپاستوریزه تحت‌تأثیر شرایط فرآیند، مواد بسته‌بندی و رشد میکروبی هستند. بد‌طعمی عاملی تأثیرگذار بر کاهش مصرف سرانه شیر می‌باشد.گسترش بدطعمی به درصد چربی شیر، نفوذ نور و اکسیژن، اندازه و جنس بسته‌بندی بستگی دارد. بطری‌های پلی‌اتیلن ترفتالات شفاف جهت شیر پاستوریزه که سریعتر مصرف می‌شود مناسب ولی برای شیر فراپاستوریزه مناسب نیستند؛ اما در صورت ایجاد خواص ممانعت‌کنندگی کافی در برابر نور در آنها جهت جلوگیری از بدطعمی اکسیداسیون نوری برای نگهداری طولانی مدّت شیر مناسب می‌باشند. پوششهای چند لایه با خاصیت ممانعتکنندگی بسته‌بندی شیر پاستوریزه و فراپاستوریزه هستند که قابلیت حفظ طعم طبیعی شیر را دارند، از جمله:(پلیاتیلن با دانسیته پایین/ مقوا/ پلی اتیلن با دانسیته پایین/ پلی پروپیلن، پلی اتیلن با دانسیته پایین/مقوا/پلی اتیلن با دانسیته پایین/ اتیلن وینیل الکل/ پلی‌اتیلن با دانسیته پایین و پلی‌اتیلن/ مقوا/ پلی‌اتیلن/ آلومنیوم/ پلی‌اتیلن). مقوای مورد استفاده باید مناسب جهت بسته‌بندی شیر و دارای خاصیت ممانعتکنندگی مطلوب باشد. بسته‌بندی انعطاف‌پذیر نیز از طریق فرآیند کواکستروژن محصول را طی حمل‌و‌نقل، عرضه و نگهداری محافظت می‌کند؛ این بسته‌بندیها حاصل اتصال دو لایه یا بیشتر به شبکه چند لایه هستند. پلی‌اتیلن با دانسیته پایین خطی یا ترکیب آن با پلی‌اتیلن با دانسیته پایین جهت کیسه با قابلیت دوخت حرارتی در شیر بکار می‌روند. در صورت نیاز به ممانعت‌کنندگی بالا در برابر اکسیژن جهت دستیابی به زمان ماندگاری طولانی مدّت از کیسه‌های پلی‌آمید استفاده می‌شود.

کلمات کلیدی