چکیده در سال¬های اخیر، در گونه¬ی گیاهی مختلف، جلب شدن دشمنان طبیعی به¬سمت گیاهان آسیب¬دیده دراثر گیاهخواری، در قالب برهم¬کنش-های سه سطح غذایی مورد توجه قرار گرفته است. نماتودهای بیمارگر حشرات یکی از گروه¬هایی هستند که به گیاهخواری پاسخ می¬دهند که باعث افزایشمیزان اثربخشی آنها به¬عنوان عوامل کنترل بیولوژیک آفات خاکزی افزایش شده است. در این مطالعه، پاسخ نماتود بیمارگر Steinernema diaprepesi (Rhabditida: Steinernematidae) به گیاهخواری Diaprepes abbreviates (Coleoptera: Curculionidae) در سطح ریشه¬ی پنج رقم سیب¬زمینی شامل دو رقم تجاری (Red Pontiac و Atlantic)، یک رقم هیبرید (Rosa ) و دو رقم وحشی (FG15 301 و High calcium) توسط سیستم الفاکتومتر دوبازویی حاوی شن، به¬صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفت. داده¬های حاصل از بررسی پاسخ نماتود بیمارگر S. diaprepesi ، با آزمونt جفت نشده در سطح اطمینان 95 درصد (05/0 (P ≤ تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاکی از آن بود که در دو رقم Rosa(01/0P< و 83/3=18و1 t) و FG15 301 (01/0P< و 68/3= 18و1t) تفاوت معنی¬داری در پاسخ نماتودها نسبت¬به گیاه آسیب¬دیده وجود دارد. در رقم¬های تجاری Red Pontiac و Atlantic و همچنین رقم وحشی High Calcium تفاوت معنی¬داری در خصوص جلب شدن S. diaprepesi به¬سمت گیاه آسیب¬دیده از گیاهخواری و گیاه شاهد مشاهده نگردید. این تفاوت در میزان جلب شدن نماتود در این دو واریته می¬تواند به دلایل متفاوتی از جمله تفاوت در مورفولوژی ریشه و یا وجود پیام¬رسان¬های شیمیایی خاصی باشد که دارای تأثیر معنی¬داری روی نتیجه نهایی برهم¬کنش این سه سطح غذایی است. شناسایی سمیوکمیکال¬های احتمالی، به¬صورت بالقوه¬ای می¬تواند به بهبود اثربخشی کنترل بیولوژیک آفات سیب¬زمینی توسط نماتودهای بیمارگر حشرات، کمک نماید.

Keywords