از آنجاکه زبان‌آموزان دارای پیشینه‌های فرهنگی متفاوتی هستند، باید از هوش فرهنگی مناسبی برای یادگیری زبان فارسی به عنوان زبان دوم برخوردار باشند. هوش‌فرهنگی این امکان را به زبان‌آموز می‌دهد تا از طریق دانش و دقت عمل، تفاوت‌های فرهنگی را دریابد و در برخورد با دیگر فرهنگ‌ها رفتار درستی در پیش گیرد. در پژوهش حاضر، در راستای اهمیت هوش فرهنگی در زبان‌آموزی و به منظور کیفیت‌بخشی روش تدریس زبان فارسی، الگویی به نام الگوی «هَیَجامَد» معرفی شده است که به نقش حواس و هیجانات در زبان‌آموزی پرداخته و متشکل از 3 مرحله‌ی هیچ‌آگاهی (تهی)، برون‌آگاهی (شنیداری، دیداری، لمسی-حرکتی) و درون‌آگاهی (درونی و جامع) است. به‌منظور سنجش تأثیر استفاده از این الگو بر هوش‌فرهنگی یادگیرندگان زبان فارسی از دو پرسشنامه‌ی‌ هَیَجامَد و هوش‌فرهنگی استفاده شد. 60 زبان‌آموز زن غیرفارسی‌زبان از 16 کشور با سطح زبانی یکسان در زبان فارسی (سطح زبان فارسی 7) به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و پس از طی 22 جلسه تدریس برای 4 گروه (هر گروه شامل 15 نفر) و در مدت زمان 6 هفته بر اساس الگوی هَیَجامَد مورد ارزیابی قرارگرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که تدریس مبتنی بر الگوی هَیَجامَد بر میزان هوش‌فرهنگی زبان‌آموزان غیرفارسی‌زبان تأثیر معنادار مثبت داشته است و کیفیت یادگیری زبان‌فارسی را از طریق ایجاد ارتباط بین‌فرهنگی میان مدرس و زبان‌آموزان افزایش داده است. بنابراین ‌به‌نظر می‌رسد از این الگو می‌توان در تدریس زبان فارسی و مهارت‌های مربوط به آن بهره برد و درک بین‌فرهنگی زبان‌آموزان را تسهیل کرد.

کلمات کلیدی