اﻛﺴیداسیون از زﻳﺎن­ آورﺗﺮﻳﻦ ﻓﺮآﻳﻨﺪﻫﺎی ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ می‌باشد ﻛﻪ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﻏﺬا و ﺳﻼﻣت مصرف­ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن را ﺗﺤﺖ تأثیر ﻗﺮار ﻣﻲدﻫﺪ. هدف از این مطالعه بررسی روند تغییرات بیومارکرهای اکسیداسیون گوشت ماهی قزل‌آلا طی نگهداری در دمای 4درجه سانتی‌گراد و همچنین مقایسه این تیمارها با نمونه‌های موجود بازارمی‌باشد. در این مطالعه نمونه‌های صیدشده قزل‌آلا (15n=) برای 96 ساعت در 4 درجه سانتی‌گراد نگهداری شد و مقدارمالون دی آلدهید (MDA) و گروه‌های کربونیل پروتئین­ها در زمان­های بلافاصله پس از صید، 24، 48، 72 و 96 ساعت پس از صید اندازه‌گیری گردید. همچنین تعداد 30 ماهی قزل آلا از بازار تهیه و میزان پارامترهای مذکور سنجش گردید. مقدار MDA در ماهی قزل­آلا در زمان صید 117/0 میکرومول بر گرم وزن بافت بود که طی نگهداری به‌مدت 96 ساعت به‌طور معنی‌داری (05/0>P) افزایش و به 189/0 رسید. گروه‌های کربونیل نیز از 72/1463 نانومول بر گرم وزن بافت هنگام صید، طی 96 ساعت با افزایش معنی‌داری به 19/1756 نانومول بر گرم رسید. براساس نتایج مطالعه‌ی حاضر مقادیر MDA و گروه‌های کربونیل در زمان­های مختلف اندازه­گیری، به‌طور معنی­دار در مقایسه با زمان صفر افزایش داشتند. مقدار MDA در نمونه­ های اخذ شده از بازار 17/0 میکرومول بر گرم وزن بافت بود که با نمونه تیمار نگهداری شده طی 72 ساعت اختلاف معنی‌داری نداشت. گروه‌های کربونیل ماهی قزل‌آلای بازار 15/1551 نانو مول بر گرم وزن بافت بود که اختلاف معنی‌داری با نمونه‌های تیمار طی زمان‌های 48 و 72 ساعت نشان نداد. افزایش معنی‌دار مالون­ دی­ آلدهید و گروه­های کربونیل پروتئین­های گوشت در این مطالعه نشان‌دهنده افزایش میزان اکسیداسیون لیپیدها و پروتئین­ها طی نگهداری در 4 درجه سانتی‌گراد می‌‌باشد.

کلمات کلیدی