کی از مهم‌ترین عوامل مؤثر در افزایش انگیزۀ فراگیران برای یادگیری برقراری ارتباط مؤثر میان آنان و مدرس است و ایجاد هیجانات مثبت در محیط آموزشی می‌تواند در برقراری این ارتباط بسیار کارآمد باشد. در همین راستا یکی از عوامل تأثیرگذار در افزایش هیجانات مثبت فراگیران درگیر کردن حواس مورد نیاز فراگیران در حین یادگیری و ارائۀ نوازه‌های مختلف و توجه کردن مدرس به آنان می‌باشد. این در حالی است که امروزه به دنبال همه‌گیری بیماری کرونا ویروس، آموزش به صورت مجازی انجام می‌شود و بر خلاف آموزش حضوری امکان درگیرکردن حواس حداکثری فراگیران و ارائۀ نوازه‌های غیرکلامی به آنان وجود ندارد. ازاین‌رو با توجه به اهمیت جایگاه هیجانات و حواس در برقراری یک ارتباط مؤثر میان مدرس و فراگیر و کم‌توجهی مدرسان نسبت به این امر مهم در آموزش مجازی، در پژوهش حاضر الگوی ارتباطی مؤثر تدریس (پیش‌قدم و ابراهیمی،1399) به عنوان روشی کارآمد برای تدریس دوران پساکرونا پیشنهاد شده است. در این الگو با توجه به آموزش هَیَجامَدمحور (آموزش مبتنی بر حس و هیجان) و در نظر گرفتن میزان درگیری حواس در یادگیری، مدرس به عنوان فردی حس‌آگاه که قدرت تعیین‌ و مطرح کردن موضوعات مختلف در کلاس را داشته و فراگیران را در هَیَجامَدافزایی یاری می‌رساند و یا حس‌محرک که تنها تشویق‌کننده آنان برای رسیدن به هَیَحامَد جامع است، می‌تواند به ترتیب از تکنیک‌های حواس‌مرکز و ارتباط‌مرکز و یا پیراحواس و پیراارتباط برای برقراری ارتباط و درگیری حواس بهره جوید. از آنجا که در آموزش مجازی عواملی مانند محدودیت استفاده از حواس حداکثری، عدم ارتباط چهره‌ به چهره، محدودیت در ارائۀ نوازه‌های مناسب، فقدان تجربۀ شخصی فراگیر با مدرس، ناتوانی در شناسایی دقیق سبک‌های یادگیری فراگیران، عدم وجود فضای فیزیکی و بهره‌گیری از امکانات آن و بی‌توجهی به وضعیت بدن فراگیران در طی یادگیری موجب بروز هیجانات منفی و به تبع آن بی‌انگیزگی آنان در یادگیری مطالب می‌شود، انتظار می‌رود در دوران پساکرونا با تدریس با توجه به الگوی ارتباطی مؤثر و استفاده از تکنیک‌های آن مانند افزایش توانش کلامی در نحوۀ ارتباط، شفاف‌سازی، حواس‌ورزی، مهارت‌ورزی، برقراری ارتباط اجتماعی-عاطفی و هیجان-حسی، تن‌آگاهی و محیط‌آگاهی موجب افزایش انگیزه و هیجانات مثبت فراگیران برای یادگیری شود.

کلمات کلیدی